zaterdag 10 april 2021

QUANTUM OF THE SEAS

 

QUANTUM OF THE SEAS









De Quantum Class is een vloot van superlatieven. De eerste luxe voering in deze klasse - Quantum of the Seas - was een enorme sprong voorwaarts voor de scheepsbouw toen deze in 2014 werd voltooid. Quantum of the Seas werd in 2016 uitgeroepen tot 'Cruiseschip van het jaar', zoals de jury erkende dat het normen had gesteld in zijn vakgebied.

Royal Caribbean International gaf MEYER WERFT de opdracht om vijf cruiseschepen in deze klasse te bouwen: Quantum of the Seas, Anthem of the Seas, Ovation of the Seas, Spectrum of the Seas en Odyssey of the Seas. Alle vijf de schepen hebben veel kenmerken gemeen, zoals hun spectaculaire hekarchitectuur met grote glazen oppervlakken die een prachtig uitzicht van 270 graden bieden. De schepen in de Quantum Class zijn zogenaamde "slimme schepen" die hun eigen satelliet hebben om ervoor te zorgen dat ze de klok rond online blijven. Een ander indrukwekkend kenmerk is de North Star, een glazen gondel die aan een uitschuifbare en zwenkbare arm hangt en een weids uitzicht biedt vanaf een hoogte van 90 meter. De schepen hebben zelfs een skydiving-simulator en een entertainmentgedeelte met meerdere verdiepingen.

Een ander hoogtepunt op de Quantum-schepen zijn hun luchtsmeersystemen, die luchtbellen uit de romp pompen om de wrijving met het wateroppervlak te verminderen en het brandstofverbruik te verlagen.


Tonnage:  168.666 GT
Lengte:       347,1 m
Breedte gevormd:  41,40 m
Decks:  18
Totaal motorvermogen:      67.200 kW
Voortstuwingsvermogen
41 MW
Snelheid:       22 kn
Passagiers:   4.180
Passagiershutten2.094
Bemanning:    1.500
Classificatie:    DNVGL
Productiereeks:                Kwantumklasse
Type:   Cruiseschip
Scheepswerf:      
MEYER WERFT

ODYSSEY OF THE SEAS

 

ODYSSEY OF THE SEAS













De Quantum Class is een vloot van superlatieven. Odyssey of the Seas is de vijfde luxe voering in deze klasse. Het wordt momenteel gebouwd door MEYER WERFT met bouwnummer S. 713. De 348 meter lange oceaanreus moet in 2021 aan de rederij worden geleverd.

Royal Caribbean International gaf MEYER WERFT de opdracht om vijf cruiseschepen in deze klasse te bouwen: Quantum of the Seas, Anthem of the Seas, Ovation of the Seas, Spectrum of the Seas en Odyssey of the Seas. Alle vijf oceaanreuzen hebben veel kenmerken gemeen, zoals hun spectaculaire strenge architectuur met grote glazen oppervlakken die een prachtig uitzicht van 270 graden bieden. De schepen in de Quantum Class zijn zogenaamde "slimme schepen" die hun eigen satelliet hebben om ervoor te zorgen dat ze de klok rond online blijven. Een ander indrukwekkend kenmerk is de North Star, een glazen gondel die aan een uitschuifbare en zwenkbare arm hangt en een weids uitzicht biedt vanaf een hoogte van 90 meter. De schepen hebben zelfs een skydiving-simulator en een entertainmentgedeelte met meerdere verdiepingen.

Een ander hoogtepunt op de Quantum-schepen zijn hun luchtsmeersystemen, die luchtbellen uit de romp pompen om de wrijving met het wateroppervlak te verminderen en het brandstofverbruik te verlagen.

Tonnage:  169.300 GT
Lengte:    347,1 m
Breedte gevormd: 41,4 m
Decks: 18
Totaal Motorvermogen: 67.200kW
   
Voortstuwingsvermogen:  41M
Snelheid:  22 kn
                      
Passagiers:  4.284
Passagiershutten:  2137
Bemanning:  1.551
Classificatie:   DNVGL
Productiereeks:         Kwantumklasse
Type:    
Cruiseschip
                   
Scheepswerf



vrijdag 9 april 2021

Vijf momenten in de geschiedenis waarop er een avondklok werd afgekondigd

Vijf momenten in de geschiedenis waarop er een avondklok werd afgekondigd


Een avondklok hebben we al een poosje niet meer gezien in Nederland. De laatste keer dat de bevolking tussen bepaalde tijdstippen het huis niet mocht verlaten, was tijdens de Tweede Wereldoorlog. Maar echt nieuw is de uitvinding niet.









1. Avondklok voor de Aboriginals in Australië

De oorspronkelijke bevolking van Australië, de Aboriginals, heeft het niet makkelijk (gehad). De eerste keer dat zij met een avondklok te maken kregen was in 1840. De avondklok gold toen specifiek voor de wijk Northbridge in de stad Perth. Tussen 1927 en 1954 waren ook andere delen van de stad na zes uur 's avonds off limits voor Aboriginals, ook als ze er werkten. Liepen ze na die tijd nog in de stad en hadden ze geen briefje van hun werkgever? Dan werden ze gearresteerd. En dat alleen maar omdat de Australiërs van Europese afkomst ze niet wilden zien op straat.

Volgens de bibliotheek van Queensland gold in Brisbane een soortgelijke regel. Daar waren Aboriginals niet welkom na vier uur 's middags, en op zondag werden zij de hele dag geweerd. In 1975 trad de Commonwealth Racial Discrimination Act in werking, die restricties op basis van etniciteit verbood. Dat betekende definitief het einde van de avondklok.

2. In IJsland mogen jongeren 's avonds niet alleen lopen

In een poging het drinkgedrag onder jongeren in toom te houden, introduceerde de IJslandse regering een paar jaar geleden een aantal regels, waaronder een avondklok. Kinderen onder de twaalf mogen niet zonder begeleiding van ouders op straat lopen na acht uur 's avonds. Kinderen tussen de dertien en zestien mogen tot tien uur 's avonds buiten zijn. In de zomer zijn ze wat soepeler, en wordt de avondklok met twee uur opgerekt. In Engeland gelden soortgelijke regels. Daar mag de politie kinderen onder de zestien van openbare plekken weren tussen negen uur 's avonds en zes uur 's ochtends.

3. In de middeleeuwen ging de poort dicht

Maakte je in Nederland in de middeleeuwen 's avonds een wandelingetje buiten de stad? Dan moest je oppassen dat je het belletje niet miste, anders stond je voor een dichte stadspoort. De stad werd na het luiden van de avondklok vakkundig afgesloten, en taveernes mochten geen alcohol meer serveren. 's Ochtends ging de boel weer open.

4. Donkere mensen mochten in de VS de straat niet op

Net als in Australië gold ook in de Verenigde Staten dat mensen op basis van hun etniciteit de straat niet op mochten. Volgens de National Law Enforcement Museum waren er tijdens de slavernij zogeheten slave patrols (slavenpatrouilles) actief. Deze agenten zagen erop toe dat de avondklok waaraan slaven gebonden waren werden gehandhaafd. Zagen ze een slaaf buiten de plantage? Dan checkten de agenten of ze een pas bij zich hadden die hen daar toestemming voor gaf.

Zelfs na de afschaffing van de slavernij was het voor donkere Amerikanen dikwijls niet toegestaan om na zonsondergang ergens rond te lopen, of plaats te nemen in een restaurant. Deden ze het toch, dan riskeerden ze rake klappen, en soms zelfs de dood. Daarom schreef Victor Hugo Green in de jaren 30 van de vorige eeuw The Negro Motorist Green Book. In dit reisboekje stonden hotels en restaurants waar gekleurde Amerikanen wél welkom waren.

5. India kende in 1791 een avondklok van bijna honderd jaar

Je kunt het je bijna niet voorstellen, maar in de Indiase stad Pune was er van 1765 tot 1852 een avondklok van kracht. Maar liefst 87 jaar lang ging er iedere avond om negen uur 's avonds een kanon af, het signaal voor de bevolking om de deuren te sluiten, en ze pas de volgende morgen weer te openen. Liepen ze toch op straat, dan werden ze gearresteerd door de zogeheten kotwals, een soort voorloper van de politie-agent. Waarom? Om de veiligheid op straat te waarborgen, zo was het idee.

In augustus 1791 leidde de avondklok tot de dood van 21 Brahmanen. Die maakten deel uit van een groep van 34, die nietsvermoedend 's avonds in Pune aankwamen. Zij liepen na het kanonschot nog op straat, waarop ze werden opgepakt en opgesloten in een kleine kamer. Die bleek net iets te klein voor 21 van hen. Zij waren in de loop van de nacht gestikt.























Waarom een hand geven eigenlijk een vieze gewoonte is

 

Waarom een hand geven eigenlijk een vieze gewoonte is


Verjaardagsfeestjes, sollicitatiegesprekken en eerste ontmoetingen hebben een ding gemeen: je geeft elkaar een hand. Althans, voor de coronacrisis dan. En misschien is het maar beter ook dat we ermee zijn gestopt. Een hand geven is namelijk hartstikke vies.

















Mensen zouden hun eigen en andermans gezondheid een groot plezier doen als ze via de handen niet steeds duizenden bacteriën en virussen aan elkaar zouden doorgeven.

Een handdruk is viezer dan een boks

Sinds 2014 weten we dat de 'boks' en de 'high five' gezondere alternatieven zijn voor de handdruk. Britse onderzoekers vergeleken de begroetingen. De resultaten waren duidelijk: bij een handdruk werden veel meer bacteriën doorgegeven. Daar moet bij worden vermeld dat het niet per se om ziekteverwekkende organismen hoeft te gaan. Een hand wordt onder meer 'bewoond' door miljoenen bacteriën, waarvan er bij elke handdruk duizenden van eigenaar verwisselen. Hoe langer de handdruk, hoe meer er overspringen uiteraard. En hoe meer handen je schudt, hoe gevaarlijker. Dat had de paus achteraf gezien prima ingeschat toen hij niet langer wilde dat mensen zijn ring kusten.





















Virussen doorgeven via de handen

Naast bacteriën wonen er ook virussen op je handen, dat kan niemand ontgaan zijn sinds de uitbraak van het coronavirus. Die virussen komen er bijvoorbeeld op doordat je in een onbewaakt moment in je neus zit te peuteren, of een zaadje tussen je tanden vandaan vist. Het virus bevindt zich namelijk in druppeltjes snot en slijm. Geef jij iemand vervolgens een hand, dan kan het snel gaan met de verspreiding van zo'n virus.

De persoon die jij een hand hebt gegeven, gaat namelijk vanzelf ook een keer in zijn neus peuteren. In onderzoek aan de University of New South Wales (Australië) bleek dat geobserveerde studenten meer dan twintig keer per uur met hun handen aan hun gezicht zaten. In bijna de helft van de gevallen zaten ze aan plekken op hun gezicht waar slijmvliezen zitten, zoals de mond, neus en ogen.

Op je linker- en rechterhand wonen andere bacteriën

Terug naar de bacteriën. Vrouwen hebben een grotere diversiteit aan bacteriën op hun handen, bleek in 2008 uit Amerikaans onderzoek. Dat komt vermoedelijk doordat mannenhanden een hogere zuurgraad hebben. Ook zijn er verschillen in de productie van oliën en zweet tussen mannen en vrouwen. Hormoonproductie, de dikte van de huid en het gebruik van huidverzorgingsproducten kunnen ook een rol spelen. Er is ook een verschil tussen de linker- en rechterhand. Die delen slechts een deel van de aangetroffen bacteriesoorten, vermoedelijk omdat we nu eenmaal andere dingen doen met beide handen.

Desinfecterende zeep is niet beter dan gewone

Kun je zelf wat doen om te voorkomen dat je ziekteverwekkers ontvangt en verspreidt via je handen? Wassen natuurlijk. Dat hoeft niet eens per se met desinfecterende zeep: de techniek en de duur van het handen wassen zijn belangrijker. Te heet water gebruiken is niet goed. Dat beschadigt de huid, waardoor bacteriën juist naar binnen kunnen. Wassen maakt echt een verschil, kijk maar naar dit filmpje:

This content is imported from YouTube. You may be able to find the same content in another format, or you may be able to find more information, at their web site.


















Uitdaging: vijf simpele dingen die jij niet kunt

 

Uitdaging: vijf simpele dingen die jij niet kunt


Het menselijk lichaam is tot heel veel in staat, maar nog altijd zijn er ogenschijnlijk doodeenvoudige dingen waar we simpelweg niet toe in staat zijn















Wij mensen zijn naar de maan gevlogen, maar bij sommige handelingen die een stuk makkelijker klinken falen we hopeloos. Probeer deze vijf dingen vooral zelf uit (behalve de vierde, die kan gevaarlijk zijn).

1. Ellebogen likken

Iedereen heeft uiteraard weleens geprobeerd zijn of haar ellebogen te likken, maar vrijwel altijd onsuccesvol. De bovenarm is daar nou eenmaal te lang voor. Een enkeling lukt dit wél, maar dat zijn vaak slangenmensen en talentenjachtwinnaars. Maar goed, het heeft verder ook weinig nut. *probeert toch elleboog te likken*.









2. Niezen met je ogen open

Heb je ooit weleens geprobeerd met je ogen open te niezen? Het is je dan sowieso niet gelukt, want ons lichaam is geprogrammeerd om bij een nies de ogen te sluiten. Waarom we deze reflex hebben, is niet helemaal duidelijk, maar misschien is het om te zorgen dat de troep die je naar buiten perst niet via de ogen weer naar binnen komt.

3. Ademen en slikken tegelijkertijd

Probeer deze maar niet uit, tenzij je geen bezwaar hebt tegen een flinke kuchbui. De volgende keer als je iets inslikt, let dan op hoe je adem automatisch stop wordt gezet. Dit zorgt ervoor dat je geen dingen in je luchtpijp terechtkomen die er niet horen, dus ook hier kunnen we spreken van een nuttige onkunde.









4. Jezelf knock-out slaan

Met blote handen lukt dat normaal gesproken niet, zegt hoogleraar neurologie Raymund Roos van het Leids Universitair Medisch Centrum. Een knock-out is een korte bewusteloosheid doordat iets hard tegen het hoofd komt. Ionen (elektrisch geladen deeltjes) raken de weg kwijt en er komen te veel neurotransmitters vrij (dat zijn stoffen die zenuwprikkels overdragen). Bovendien raakt de stofwisseling van de zenuwcellen verstoord. Dan kan de hersenschors uitvallen, waardoor je bewustzijn wegvalt. Daar heb je een flinke klap voor nodig, die je waarschijnlijk niet met blote handen aan jezelf kunt uitdelen. Maar wel met een honkbalknuppel. ‘Normaal gesproken heeft de mens een soort rem die het moeilijk maakt om jezelf zoiets aan te doen’, zegt Roos. ‘Maar als je tijdelijk ontremd bent, bijvoorbeeld door drugs of een psychiatrische aandoening, zal het wel mogelijk zijn.’

5. Jezelf kietelen

Ja, ook als je ab-so-luut niet tegen kietelen kunt, is het toch onmogelijk om jezelf te kietelen. Dit komt volgens Engelse onderzoekers doordat je brein al weet te voorspellen dat je het kietelen gaat voelen, waardoor het effect wordt weggenomen. Als iemand zichzelf toch blijkt te kunnen kietelen, heeft die persoon dan een meervoudigepersoonlijkheidsstoornis?











Kun je met nanorobots mensen opereren?

 

Kun je met nanorobots mensen opereren?


Dit artikel is tot stand gekomen in samenwerking met de Nationale Wetenschapsagenda.

Chirurgen opereren extra nauwkeurig dankzij operatierobots. Maar om bij de moeilijkst bereikbare lichaamsdelen te komen heb je véél kleinere robots nodig. Daaraan werkt hoogleraar operatierobotica Sarthak Misra van de Universiteit Twente en het Universitair Medisch Centrum Groningen.
















Waarom hebben we piepkleine operatierobots nodig?

Hoogleraar robotica Sarthak Misra: ‘Omdat het heel ingrijpend is om te opereren in de moeilijk bereikbare delen van het lichaam, zoals de darmen, de hersenen en het hart. Mensen die een openhartoperatie nodig hebben, hebben vaak al een zwakke gezondheid. Als je dan het lichaam moet openmaken, maak je een heleboel rotzooi. Als we robotjes op nano- of microschaal kunnen maken, kunnen we ze aansturen om aders te ontstoppen, weefsel te onderzoeken of medicijnen op de juiste plek te brengen.’

Hoe zien deze minirobots die we nu hebben eruit?

‘Er zijn verschillende types. We hebben in Twente in 2014 MagnetoSperm ontwikkeld. Die is slechts zes keer groter dan een spermacel en heeft dezelfde vorm. Je kunt hem besturen met een magnetisch veld dat minder sterk is dan dat van een koelkastmagneet. Er zijn ook buisvormige types, en grijpertjes met zes armen. Ze zijn gemaakt van biologisch afbreekbaar materiaal, meestal gel. En ze zijn allemaal kleiner dan een halve millimeter.’

Nanorobots zien we nog niet in de operatiekamer. Wat kunnen ze nu wel?

‘We oefenen met besturing, bijvoorbeeld door een varkensbeen heen. We voorzien ze van een laagje medicijn, sturen ze naar de juiste plek en laten ze daar het middel afleveren. De aansturing wordt steeds beter. We kunnen met een magnetisch veld met verschillende sterktes meerdere robots tegelijk besturen.’

Hoe klein en hoe goed gaan nanorobots worden?

Er zijn al nanorobots van rond de honderd nanometer dik. Dat is een tienduizendste van een millimeter. Veel kleiner wordt het niet. Maar klein zijn is niet het enige dat telt. De komende jaren proberen we extra functies te geven, bijvoorbeeld betere klauwtjes en mesjes. En we willen ze voorzien van een krachtbron aan boord, zodat ze meer kracht hebben en langer kunnen bewegen. Waar we naartoe werken, is een zwerm nanorobots die tegelijk oplap- of schoonmaakwerk in het lichaam verrichten. Een stuk minder ingrijpend dan een operatie. Je zou ze gewoon kunnen inslikken, waarna ze naar de juiste plek gaan.

Kun je een orgaan 3D-printen?

Een andere medische techniek op het allerkleinste niveau kan leiden tot het 3D-printen van organen. Hele organen printen lukt nu nog niet, maar volgens biomedisch ingenieur Dan Jing Wu van de TU Eindhoven zijn de eerste stappen gezet om dit in de verre toekomst mogelijk te maken. ‘Wat we de afgelopen jaren hebben ontwikkeld, zijn speciale moleculen die dienen als bouwsteiger voor cellen. Het kweken van lichaamscellen gebeurt meestal op een plat plaatje. Dan krijg je een soort pannenkoek van biologisch materiaal, terwijl je ook de hoogte in wilt. Daar dienen deze ‘steigers’ voor. Lichaamscellen kunnen zich eraan hechten. Ze kunnen tevens signalen doorgeven, zodat de cellen zich ontwikkelen tot het juiste weefsel. En de ‘steiger’ breekt zichzelf weer af.’

Wu ontwikkelde een molecuul die als een bouwsteiger kan inkrimpen en uitzetten onder invloed van temperatuur. ‘Zo kunnen we biologische eigenschappen namaken in deze bouwsteigers, kijk bijvoorbeeld naar een kloppend hart.’ Een blokje lichaamscellen is natuurlijk nog geen werkend orgaan. Er moeten nog een hoop dingen worden ontdekt voordat we een werkend hart kunnen 3D-printen. Maar de beweegbare bouwsteiger van Wu is alvast een begin.